سفره ضیافت الهی در کلام امام خامنه ای (مدظله العالی)

می گویند ماه رمضان ماه ضیافت الهی است و سفره ی ضیافت الهی پهن است ، محتویات این سفره چه چیز هایی است؟
محتویات این سفره که من و شما باید از آن استفاده کنیم ، یکی روزه است ؛ یکی فضیلت قران است-قران را گذاشتند در این سفره ی با فضیلت زیاد، بیش از ایام دیگر ؛ و به ما گفتند که تلاوت قران کنید – یکی همین دعاهایی است که میخوانیم؛«یاعلی و یا عظیم»  ، دعای افتتاح ، دعای ابوحمزه؛ اینها همان مائده هایی است که سر این سفره گذاشته شده. بعضی هستند که وقتی از کنار این سفره رد می شوند ، این قدر حواسشان پرت است و متوجه ی جاهای دیگرند که اصلاً سفره را نمی بینند . داریم کسانی را که اصلاً سفره ی ماه مبارک رمضان را نمی بینند؛ یادشان نیست که ماه رمضانی آمد و رفت.
بعضی هستند که سفره را می بینند اما به خاطر همان سرگرمی ها و اشتغال ، وقت ندارند سر این سفره بشینند؛ می خواهند سراغ یک سرگرمی بروند؛ کار دیگری ندارند – دنبال دکان ، دنبال کار، دنبال دنیا ، دنبال شهوات- مجال این که سر سفره بنشینند و از آن بهره ببرند ندارند. بعضی دیگر هم هستند که نه ، سر این سفره می نشینند ، سفره را می بینند ، قدرش را هم می دانند؛ لیکن آدم های خیلی قانعی اند؛ به کم قناعت می کنند؛ لقمه یی برمی دارند و می روند؛ نمی نشینند پای سفره خودشان را بهره مند و سیراب کنند و از آنچه در سفره هست، خود را محفوظ کنند؛ لقمه ی مختصری بر می دارند و می روند . بعضی هستند که احساس بی میلی می کنند؛ یعنی اشتهای شان تحریک نمی شود؛ به خاطر این که غذای پوچ بیهوده ای را خورده اند و پای سفره ی ضیافتی که رنگین و جذاب و  مقوی است، اصلا اشتها ندارند. بعضی هم هستند که نه ، در حد اشتها – که اشتهاشان هم زیاد است- از این سفره استفاده می کنند و واقعا سیر نمی شوند؛ چون مائده ، مائده ی معنوی است . تمتع به این مائده فضیلت است؛ چون فتوح و انفتاح و تعالی روح انسانی است ، هرچه انسان از این مائده بیشتر استفاده کند، روح انسان تعالی بیشتری پیدا می کند و به هدف خلقت نزدیک تر می شود.
17/07/1384