تلاش هاشمی برای مسئله ادغام سپاه و ارتش

 

پس از آنکه امام خمینی(ره) در شهریور 1364 فرمان تشکیل نیرو های سه گانه هوایی ، دریایی، و زمینی را به سپاه پاسداران دادند؛ بعضی ها به شدت با  این فرمان به مخالفت برخاستند. آنان که سپاه پاسداران را یک مانع عمده بر سر راه دستیابی به اهداف خود یعنی اعلام آتش بس در جنگ ، مذاکراه با صدام حسین و بالاخره برقراری رابطه با شیطان بزرگ یعنی آمریکا می دانستند ، در صدد بودند که آن را از صحنه معادلات کشور حذف کنند لذا فرمان تشکیل نیرو های سه گانه را که به معنای قدرتمند تر شدن سپاه بود در تضاد کامل با اهداف خویش می دیدند. از این رو ابتدا سعی کردند تا از پخش خبر فرمان امام از صدا و سیما جلوگیری کنند که موفق به این کار نشدند. در مرحله بعد از طریق  اعمال نفوذ در صدا و سیما در صدد بر آمدند تا جلوی تبلیغات بر روی این فرمان را به بهانه تضعیف روحیه ارتش بگیرند و در مرحله بعد تا آنجا که توانستند جلوی دادن بودجه و امکانات به این نیرو های تازه تاسیس را گرفتند تا از قدرتمند تر شدن آنها جلوگیری کنند. وقتی همه این ترفند ها موثر واقع نشد و آنها در رسیدن به اهداف خود به مشکل برخورد کردند؛ طرح «ادغام ارتش و سپاه» را به بهانه جلوگیری  از کار های موازی و هدر رفتن بیت المال! مطرح کردند تا بلکه از این طریق به تدریح سپاه را درون ارتش هضم کرده و پس از مدتی عملا آن را از صحنه کشور حذف کرده باشند.

  بقیه در ادامه مطلب  

  

آقای هاشمی در یادداشت سوم فروردین 1365 خود می نویسد:

«تعداد مراکز نظامی مضر است و نمی شود چاره ای کرد ؛ جوشکاری ! هم مسکن است نه علاج»

19 اردیبهشت 1367

«طرح ادغام ارتش و سپاه را که در ذهن دارم ، با آقایان شمخانی و سنجقی و آقای محمدی در میان گذاشتم آنها استقبال کردند.»

21 اردیبهشت 67»

«با آقایان محسن رضایی و شمخانی و آقا محمدی درباره طرح ادغام سپاه و ارتش مذاکره کردیم ، مشکلات و منافع و ضرر ها را بررسی کردیم.»

24 اردیبهشت 67:

«افطار مهمان آقای خامنه ای بودیم ، در جلسه سران قوا... درباره طرح ادغام ارتش و سپاه هم بحث شد که به جایی نرسیدیم.»

منظور آقای هاشمی از «به جایی نرسیدیم»، آن است که رئیس جمهور با طرح ایشان مخالفت کرده اند.

حضرت آیت الله خامنه ای در تاریخ 20 خرداد 67 در نماز جمعه تهران می فرمایند:

«علی رغم تبلیغات مسموم رسانه های استکباری، سازمان های ارتش و سپاه محفوظ خواهند ماند... این که عده از از ادغام ارتش در سپاه سخن می گویند و یا در مورد سپاه مسائل دیگری را طرح می کنند ، ناشی از تبلیغات و سم پاشی های گسترده رسانه های استکباری است.»

9 مرداد 67:

«دکتر حسن روحانی آمد و راجع به طرح ادغام نیرو های زمینی ارتش و سپاه مذاکره کردیم ؛ وحدت نظر داشتیم . بنا شد بیشتر بحث شود.»

البته که باید وحدت نظر داشته باشید! مگر می شود جناب حسن روحانی در چنین مسئله ای با جناب هاشمی رفسنجانی مخالف باشد؟! می بینیم که آقای هاشمی علی رغم آن که می داند حضرت آیت الله خامنه ای با این طرح مخالف است اما همچنان آن را دنبال می کند.

23 شهریور 67:

«عصر خدمت امام رفتم... درباره ادغام نیرو های مسلح مذاکره شد. با ادغام امکانات پشتیبانی موافقند اما در حال حاضر ادغام ارتش و سپاه را صلاح نمی دانند و به طور جزم می گویند جنگ تمام شده و  دیگر تجدید نمی شود و ادغام را مایه دعوا و نزاع و نارضایتی می دانند.»

10 آذر 67:

«آقای عبدالله نوری آمد. گزارش بررسی تشکیلات نیرو های مسلح را داد. به نتیجه ادغام نیروهای نظامی و همچنین ادغام نیروهای انتظامی رسیده اند.»

دوم فروردین 1368:

«عصر به زیارت امام رفتم. وضع ارتش و سپاه را گفتم و مشکل دوگانگی نیرو های مسلح و مخارج گزاف سازمان ها و نیرو های تکراری و ضرورت انسجام را توضیح دادم ولی امام نگرانند که ادغام ارتش و سپاه باعث خشم آنها و درگیری شود. گرچه قبول دارند که سرانجام باید یکی شوند{!} ولی زمان را مناسب نمی دانند.»

حضرت آیت الله خامنه ای که می بیند هاشمی دست بردار نیست بازهم در نماز جمعه مورخ 25 فروردین 68 مجدداً تاکید می فرمایند:

«ارتش و سپاه دو بازوی نیرومندی هستند که هر دو باید با قدرت خود را تجهیز کرده و با همکاری بیش از پیش در دفاع از اسلام و انقلاب گام بردارند.»

همان گونه که مشخص است  ، آقای هاشمی تا آخرین روز های حیات امام خمینی(ره) به دنبال گرفتن مجوز ادغام ارتش و سپاه بود تا پیش از شروع دوران ریاست جمهوری خویش این مانع را از سر راه خود بردارند . سردار رحیم صفوی در گفت و گو با نشریه پاسدار اسلام ، در این باره اظهار می دارند:

«اواخر عمر شریف حضرت امام ، یک خط سیاسی به دنبال ادغام ارتش و سپاه بود. در راس این خط سیاسی آقای هاشمی رفسنجانی بود که بعد از {مطرح کردن} ادغام «جهاد سازندگی و وزارت کشاورزی» ، «ژاندارمری و شهربانی و کمیته » ، به دنبال ادغام «ارتش و سپاه» بودند که خطر بسیار بزرگی بود و همه با به شدت مخالف بودیم... به محض اینکه حضرت آقا رهبر شدند ، آن موضوع را که کار میدانی آن به عهده اقای عبد الله نوری بود تعطیل کردند و فرمودند  من اعتقاد به این کار ندارم . ارتش و سپاه دو بازوی انقلاب هستند و باید به همین شکل باقی بمانند...»

رحیم صفوی در بخش دیگری از سخنانش می گوید:

«جهادی ها خیلی به انقلاب و دفاع مقدس خدمت کردند. آنها بیش از سه چهار هزار شهید دادند؛ ولی همه نیروهای جهاد پراکنده شدند . اساساً جهاد سازندگی را آن هم با آن توان میدانی قدی از بین بردند.»