گلایه های عبدالرضا هلالی از مسئولین + صوت

درست است که این مراکز باید مردمی باشد ، باید از مردم استفاده کرد ، این همه برکت این جلسات و سیاهی ها به خاطر این است که مردم در آن دخیلند ، اما نباید مسئولین از فضای خودشان و مسئولیت خودشان شانه خالی کنند! 

برای دانلود صوت به ادامه مطلب بروید.  

 حاج عبدالرضا هلالی در انتهای جلسه شب شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها (سه شنبه ۱۲ اسفند ۹۳) به تبیین چرایی ِ اتفاقات اخیر پرداختند که متن آن بدین شرح است:

 

خدا ان شاء الله به همه شما خیر بده، خدا به همتون عافیت بده. ان شاء الله که همیشه در خانه امام حسین (ع) پر انرژی و پر از برکت باشید.

 

این روزهایی که هیئت نبود، تو این ۴-۵ ماهه نکاتی رو لازم دیدم که من خدمت دوستان عرض کنم: 

 

یک سری اتفاقاتی افتاد و یک سری کارهایی که شاید کم و بیش خیلی هایتان اطلاع داشته باشد!

 

هیئت الرضا(ع) یکی از هیئت هایی است که در عرصه فرهنگی مخصوصا ، خیلی تاثیر گذار بوده، شخص رضای هلالی فقط نیست، جمعی است، هیئت الرضائیها، بچه های هیئت!

 

فضای لازم و مناسب برای کار نداشتیم، بحث مالکیت حسینیه نبوده ، منظور این نیست که مالکیت حسینیه می خواهیم، بعضی ها اشتباه گرفتند، اشتباه متوجه شدند دوستان در محورهای مختلف، از نظرها و منظرهای خودشان بحثی را ایجاد کردند، میخواهم بگویم که ما هم مثل بفیه آگاهیم، تو سخت ترین شرایطم تلاشمان را کردیم، سختی های ما را بچه ها شناخت دارند، خیلی هایشان میدانند ما در چه سختی هایی کار فرهنگی کردیم، کارمان را کردیم، فقط هم بسنده نکردیم به روضه برای اهل بیت (ع)، گریه و عزاداری، کارهای فرهنگی کردیم، در سخت ترین شرایط تلاش کردیم، حداقل گله ها را باید بگوییم و باید هم بشنوند!

 

عده ای گفتند بالاست، یک عده گفتند پایین است، این آخرین اقدام ما بود! 

 

نکته: 

این اتفاق یک دلایل بزرگتر و عاملان و مقصران بزرگتر هم دارد! مقصران و عاملان این اتفاق هم باید شناسایی بشوند. بهتر است به آن هم بپردازیم. حالا حاشیه ها را خیلی ها فرمودند، گفتند، به دیده منت، توجه هم به آنها خواهم کرد (شخص رضا هلالی ) ولی بحث شخص رضا هلالی نیست، ربطی به رضا هلالی ندارد! مردم، مشتاقان و علاقه مندان سیدالشهدا (ع) چرا باید رها بشوند؟ چرا باید این هیئت ها، این مجموعه های فرهنگی که دارند در خط مقدم کار فرهنگی می جنگند، چرا اینها باید رها بشوند؟ عاملان! 

 

حتما حرف بنده را تصدیق می کنید ان شاء الله که ما در جنگ فرهنگی و ستیز فرهنگی هستیم. ابتدایی ترین کار برای جنگ، تدارکات و پشتیبانی آن است. کجاست تدارکات و پشتیبانیمان؟

 

درست است که این مراکز باید مردمی باشد ، باید از مردم استفاده کرد ، این همه برکت این جلسات و سیاهی ها به خاطر این است که مردم در آن دخیلند ، اما نباید مسئولین از فضای خودشان و مسئولیت خودشان شانه خالی کنند! هر کسی نقشی دارد در این جنگ فرهنگی! نقش من به عنوان یک مداح مشخص است! نقش آقای x و y، همین مداحانی که هستند، نقش هایشان مشخص است! و خیلی وقت ها ، خیلی از ماها ، فراتر از توانشان هم ظاهر شدند ، اما دوستان دیگری هم نقش و وظایفی دارند، مسئولین و چند تا نقطه !

 

ما در این عرصه متوجه شدیم، در این اتفاق یک چیز را فهمیدیم، که این دستگاه صاحب دارد و ثابت کردیم در این شرایط و در این عصر فعلی، کسی به غیر از مقام معظم رهبری درک کاملی از این شرایط ندارد! چرا؟

 

وفتی رهبر معظم انقلاب نامه می نویسند برای جوانان اروپایی، یعنی نقش جوانان! یعنی نفش جوان! کجایند؟ من حسینیه نمی خواهم! می خواهم ببرم در قبر مگر حسینیه را؟ حالا اینهایی که حسینیه دارند کجا را گرفته اند؟

 

واقعا تو را به خدا، مردانه بروید این را بگویید، واقعا تقویت جبهه جوانان مومن و انقلابی که آقا فرمودند این است؟

 

شما پس کی می خواهید به وظایفتان عامل باشید؟ کی می خواهید گوش کنید؟

 

خدایا! خود ما، پیش کسوت هایمان، مسئولینمان، مردممان را عامل به وظایف خودشان قرار بده!

دانلود