زرتشت و بشارت موعود

زرتشت و بشارت موعود

در  منابع زرتشتیان تصریحات بسیاری به ظهور حضرت مهدی(عج) شده است که قسمتی از ان ها را در این جا می آوریم:در کتاب«زند» که از کتب مقدسه زتشتیان است ، درباره انقراض اشرار و وراثت صلحا می گوید:«لشکر اهریمنان با ایزدان دایم در روی خاکدان محاربه و کشمکش دارند و غالبا پیروزی با اهریمنان باشد، اما نه به طوری که بتوانند ایزدان را محو  و منقرض سازند، چه در هنگام تنگی از جانب اورمزد که خدای اسمان است به ایزدان که فرزندان اویند یاری می رسد و محاربه ایشان نه هزار سال طول می کشد. ان گاه فیروزی بزرگ از طرف ایزدان می شود و بعد از پیروزی ایزدان و برانداختن تبار اهریمنان عالم کیهان به  سعادت اصلی خود رسیده بنی آدم بر تخت نیکبختی خواهند نشست.»

در بخش «گات ها» که یکی از بخش های چهارگانه اوستا ست نویدهایی درباره ظهور حضرت مهدی(عج) و سیطره جهانی آن حضرت امده است:«...و هنگامی که سزای این گناهکاران فرا رسد پس آن گاه ای «مزدا»! کشورت را «بهمن» در پایان بر پا کند، از برای کسانی که دروغ را به دست های راستی سپرند و خواستاریم از آنانی باشیم که زندگی تازه کنند... کی ای مزدا! بامداد روز فراز اید جهان دین راستین فرا گیرد با آموزش های فزایش بخش پر خرد رهانندگان کیانند انانی که «بهمن» به یاری شان خواهد امد از برای اگاه ساختن من تو را برگزیدم ای اهورا!.»

«بهمن» را نماینده توانای و منش نیک و راستی و پارسایی دادار اهورا مزدا ، تفسیر کرده اند.

جاماسب در کتاب معروف خود «جاماسب نامه» می گوید:«پیغمبر عرب، اخر پیغمبران باشد که در میان کوه های مکه پیدا شود و شتر سوار شود و قوم او شتر سواران خواهند بود و با بندگان خود چیز خورد و به روش بندگان نشیند و او را سایه نباشد و از پشت سر مثل پیش رو ببیند. دین او اشرف ادیان باشد و کتاب او باطل گرداند همه کتاب ها را ... و از فرزندان دختر ان پیغمبر که خورشید جهان و شاه زنان نام دارد کسی پادشاه شود که در دنیا به حکم یزدان که جانشین اخر ان پیغمبر باشد در میان دنیا که مکه باشد و دولت او تا به قیامت متصل باشد و بعد از پادشاهی او دنیا تمام می شود... همه جهان را یک دین کند و دین گبری و زرتشتی نماند،و پیغمبران خدا و حکیمان و پی زادان و دیوان و مرغان و همه اصناف جانوران و ابر ها و باد ها و مردان سفید رویان در خدمت او باشند...»

در «زند و هومن یسن» پس از ظهور شخصیت فوق العاده ای بنام «سوشیانس» - نجات دهنده بزرگ- خبر داده و درباره نشانه های ظهور وی چنین می گوید:«... نشانه های شگفت انگیزی در آسمان پدید اید که به ظهور منجی جهان دلالت می کند و فرشتگانی از شرق و غرب به فرمان او فرستاده میشوند و به همه دنیا پیام می فرستند... سوشیانس دین را به جهان رواج دهد فقر و تنگدستی را ریشه کن سازد، ایزدان را از دست اهریمن نجات داده ، مردم جهان را هم فکر و هم گفتار و هم کردار گرداند.» لازم به یاد اوری است که اعتقاد به ظهور «سوشیانس» در میان ملت ایران باستان به اندازه ای رایج بوده است که حتی در موقع شکست های جنگی فراز و نشیب های زندگی با یادآوری ظهور چنین نجات دهنده مقتدری خود را از یاس و ناامیدی نجات می دادند.