صحیفه امام مهدی(عج)

ولادت آن اختر تابناک

در پگاه نیمه شعبان سال 255 هجرى آفتاب عالمتابى رخ نمود که پرتوهاى پرتوانش رمق درکالبد انسانیت دمید ومایه هستى کائنات گردید.

سرانجام وعده هاى الهى على رغم اقدامات منکران حضرتش به وقوع پیوست وحضرت مهدى علیه السلام متولد گردید، وکوششهاى خلفاى اموى وعباسى ومخالفین آن حضرت که مذبوحانه براى خاموش کردن نور خدا قیام کرده بودند، مفتضحانه به ناکامى کشیده شد.

چرا که هر گاه اراده خداوندى بر امرى تعلق گیرد کسى توان گردنکشى ومبارزه با آنرا نخواهد داشت، آیا ممکن است وعده هاى قطعى الهى تحقق نپذیرد، وشیادان زورگو، عنان گسیخته با مقدّرات وسرنوشت رقم خورده الهى به پیکار برخیزند؟

بارى در سحرگاه نیمه شعبان سال 255 هجرى امام حسن عسکرى علیه السلام سیماى ملکوتى ودرخشان فرزندش را دید، سیماى فرزندى که سالیان دراز زندگانى خواهد کرد وتمام وعده ها وبشارات الهیّه را تحقق خواهد بخشید.

  برای مشاهده کامل صحیفه به ادامه مطلب بروید.

تورات و بشارت موعود

در کتاب تورات که از کتب اسمانی به شمار می رود و هم اکنون در دست اهل کتاب و مورد قبول انها است، بشارات زیادی از امدن مهدی موعود و ظهور مصلحی جهانی در اخر الزمان امده است.

در«زبور» حضرت داود(ع) که تحت عنوان«مزامیر» در لابلای کتب «عهد عتیق» امده،نوید هایی درباره ظهور حضرت مهدی(عج) به بیان های گوناگون داده شده است و در 35 بخش از مزامیر 150 گانه اشاره ای به ظهور مبارک ان حضرت و نویدی از پیروزی صالحان بر شریران و تشکیل حکومت واحد جهانی و تبدیل ادیان و مذاهب مختلف به یک دین محکم و ایین جاوید موجود است...

جهان سازی حضرت مهدی(عج)

تمام پیامبران الهی به دنبال محقق کردن هدف واحدی بودند همان هدفی که همه دسته ها و گروه ها وجمعیت های بشری را یکجا زیر پرچم پر افتخار مهدی منتظر(عج)جمع می کند.

خداوند تعالی در قرآن کریم می فرماید:«هو الذی ارسل رسوله بالهدی و دین الحق لینظره علی الدین کله و لو کره المشرکون» او همان کسی است که رسولش را با هدایت و دین حق ارسال کرد تا علی رغم میل مشرکان آن بر تمام ادیان حاکم گرداند.

امام هفتم(ع) ذیل این آیه فرمودند: هنگام قیام مهدی(عج) است که اسلام را بر تمامی ادیان حاکم می گرداند... 

جهان گشایی امام زمان

درباره عملیات نظامی حضرت مهدی و گشودن شهر ها و کشور ها روایات بر دو گونه است بعضی روایات سخن از گشودن شرق و غرب ، جبوب و قبله و سرانجام همه جهان به میان آورده است و برخی روایات دیگر به گشودن سرزمین های معینی از جهان اشاره دارد.

بی شک حضرت همه جهان را تحت سیطره حکومت خود می اورد ولی این که از بعضی شهر ها نام برده شده شاید به لحاظ اهمیتی باشد که آن شهر ها در آن روزگار پیدا خواهند کرد.

این اهمیت برای این است که آن ها از قدرت های آن روزگار به حساب می آیند و سرزمین هایی از جهان را تحت نفوذ خود دارند یا  آن سرزمین ها منطقه پهناوری هستند که بخش بزرگی از جمعیت را در خود جای داده اند و یا این که قبله آمال پیروان یکی از مذاهب و ادیان می باشند؛ به طوری که اگر آن شهر سقوط کند همه پیروان آن آیین تسلیم می شوند یا به سبب اهمیت نظامی و استراتژیکی آن است؛ به طوری که با سقوط آن عملیات دشمن مختل شده زمینه برای تهاجم نیرو های حضرت فراهم می گردد.

برگزیدن شهر مکه به عنوان نقطه آغاز قیام سپس برگزیدن عراق و کوفه به عنوان مرکزیت سیاسی نظامی حکومت و حرکت  به سوی شام و گشودن بیت المقدس شاید تاییدی بر این سخن باشد؛ زیرا امروزه اهمیت سیاسی،مذهبی و نظامی این سه سرزمین بر کسی پوشیده نیست.

برخی روایات که به تسلط حضرت بر سراسر جهان دلالت دارد عبارتند از امام باقر در تفسیر آیه شریفه:«الذین ان مکناهم فی الارض...» فرمودند: این آیه مربوط به آل محمد(ص) و آخرین امامان است. خداوند شرق و غرب زمین را در اختیار و نفوذ حضرت مهدی (عج) و یارانش قرار می دهد.

امام رضا از پدرانش نقل می کند که پیامبر اکرم فرمودند:«وقتی مرا به معراج بردند... عرض کردم:پروردگارا! آیا اینان(امامان) پس از من جانشینان من خواهند بود؟ ندا آمد: ای محمد! آری اینان دوستان و برگزیدگان و محب های من پس از تو بر بندگانم می باشند و جانشینان و بهترین بندگانم پس از تو خواهند بود. به عزت و جلالم سوگند دین آیینم را به وسیله آنان به افراد بشر غالب می سازم و کلمه الله را به وسیله آنان برتری می بخشم و به وسیله آخرین آنان زمین را از وجود سرکشان و گنهکاران پاک می کنم و فرمانروایی شرق و غرب را به او می دهم.

امام باقر نیز می فرمایند:هنگام قیام حضرت قائم(عج) خداوند اسلام را بر همه ادیان پیروز می کند.

دسته دیگری از روایات به گشودن شهر های مخصوصی اشاره دارد: امام باقر(ع) می فرمایند:حضرت قائم(عج) سه پرچم را برای عملیات در سه نقطه آماده می سازد؛ پرچمی را به قسطنطنیه گسیل می دارد و خداوند آن جا را برای او می گشاید پرچم های دیگری را برای چین می فرستد و آن جا نیز بر حضرت گشوده می شود و پرچم سوم را برای کوه های دیلم می فرستد و آن جا هم به تصرف نیرو هایش در می آید.

ابوحمزه ثمالی می گوید: از امام باقر(ع) شنیدم که فرمودند:هنگامی که قائم آل محمد(عج) ظهور می کند به همراه شمشیری است که آن را از نیام می کشد و خداوند به دست او سرزمین های روم ، چین، ترک،دیلم،سند،هند،کابل،شام و خزر را می گشاید.

رجعت چیست؟ و چه کسانی را شامل می‌شود؟ و در چه زمانی به وقوع می‌پیوندد؟

رجعت چیست؟ و چه کسانی را شامل می‌شود؟ و در چه زمانی به وقوع می‌پیوندد؟
پاسخ اجمالی
رجعت از جمله معتقدات شیعه امامیه است، و به معنای بازگشت به سوی دنیا، پس از مرگ و پیش از آخرت می باشد که با اندک فاصله بعد از ظهور ولی عصر(عج) و پیش از شهادت آن حضرت و بر پا شدن قیامت واقع خواهد شد.
رجعت همگانی نیست بلکه مخصوص مؤمن خالص یا مشرک محض می باشد. 

قرار بندگی، از عاشورا تا ظهور

یکی از گزاره ‌هایی که در دین اسلام مورد تاکید واقع شده است عمل به وعده است. وعده ما با خدا، بندگی است. پیشوایان ما به این وعده به نیکوترین وجه عمل کرده ‌اند. و چه خوب سرمشق گرفتند یاران باوفای امام حسین علیه السلام. اینان با اطاعت از ولیّ خدا، اطاعت از خدای خود کردند و به عهد و پیمان خود عمل نمودند. اینک مائیم و به نمایش گذاشتن وعده ما. 

زرتشت و بشارت موعود

زرتشت و بشارت موعود

در  منابع زرتشتیان تصریحات بسیاری به ظهور حضرت مهدی(عج) شده است که قسمتی از ان ها را در این جا می آوریم:در کتاب«زند» که از کتب مقدسه زتشتیان است ، درباره انقراض اشرار و وراثت صلحا می گوید:«لشکر اهریمنان با ایزدان دایم در روی خاکدان محاربه و کشمکش دارند و غالبا پیروزی با اهریمنان باشد، اما نه به طوری که بتوانند ایزدان را محو  و منقرض سازند، چه در هنگام تنگی از جانب اورمزد که خدای اسمان است به ایزدان که فرزندان اویند یاری می رسد و محاربه ایشان نه هزار سال طول می کشد. ان گاه فیروزی بزرگ از طرف ایزدان می شود و بعد از پیروزی ایزدان و برانداختن تبار اهریمنان عالم کیهان به  سعادت اصلی خود رسیده بنی آدم بر تخت نیکبختی خواهند نشست.»

در بخش «گات ها» که یکی از بخش های چهارگانه اوستا ست نویدهایی درباره ظهور حضرت مهدی(عج) و سیطره جهانی آن حضرت امده است:«...و هنگامی که سزای این گناهکاران فرا رسد پس آن گاه ای «مزدا»! کشورت را «بهمن» در پایان بر پا کند، از برای کسانی که دروغ را به دست های راستی سپرند و خواستاریم از آنانی باشیم که زندگی تازه کنند... کی ای مزدا! بامداد روز فراز اید جهان دین راستین فرا گیرد با آموزش های فزایش بخش پر خرد رهانندگان کیانند انانی که «بهمن» به یاری شان خواهد امد از برای اگاه ساختن من تو را برگزیدم ای اهورا!.»

«بهمن» را نماینده توانای و منش نیک و راستی و پارسایی دادار اهورا مزدا ، تفسیر کرده اند.

جاماسب در کتاب معروف خود «جاماسب نامه» می گوید:«پیغمبر عرب، اخر پیغمبران باشد که در میان کوه های مکه پیدا شود و شتر سوار شود و قوم او شتر سواران خواهند بود و با بندگان خود چیز خورد و به روش بندگان نشیند و او را سایه نباشد و از پشت سر مثل پیش رو ببیند. دین او اشرف ادیان باشد و کتاب او باطل گرداند همه کتاب ها را ... و از فرزندان دختر ان پیغمبر که خورشید جهان و شاه زنان نام دارد کسی پادشاه شود که در دنیا به حکم یزدان که جانشین اخر ان پیغمبر باشد در میان دنیا که مکه باشد و دولت او تا به قیامت متصل باشد و بعد از پادشاهی او دنیا تمام می شود... همه جهان را یک دین کند و دین گبری و زرتشتی نماند،و پیغمبران خدا و حکیمان و پی زادان و دیوان و مرغان و همه اصناف جانوران و ابر ها و باد ها و مردان سفید رویان در خدمت او باشند...»

در «زند و هومن یسن» پس از ظهور شخصیت فوق العاده ای بنام «سوشیانس» - نجات دهنده بزرگ- خبر داده و درباره نشانه های ظهور وی چنین می گوید:«... نشانه های شگفت انگیزی در آسمان پدید اید که به ظهور منجی جهان دلالت می کند و فرشتگانی از شرق و غرب به فرمان او فرستاده میشوند و به همه دنیا پیام می فرستند... سوشیانس دین را به جهان رواج دهد فقر و تنگدستی را ریشه کن سازد، ایزدان را از دست اهریمن نجات داده ، مردم جهان را هم فکر و هم گفتار و هم کردار گرداند.» لازم به یاد اوری است که اعتقاد به ظهور «سوشیانس» در میان ملت ایران باستان به اندازه ای رایج بوده است که حتی در موقع شکست های جنگی فراز و نشیب های زندگی با یادآوری ظهور چنین نجات دهنده مقتدری خود را از یاس و ناامیدی نجات می دادند.

دین داری مردم درعصر غیبت

دین  داری در عصر غیبت

انسان دیندار در صدر اسلام عقاید و باور های دینی را از پیامبر می گیرد و تعالیم خالص دین را با دریافت مستقیم از مفسر واقعی وحی دریافت می کند. رسول خدا را می بیند و از روش و منش و سیره او الهام می گیرد و پایه باور های خود را استوار می سازد و این امور در اسان کردن پذیرش حق نفش به سزایی دارند. اما انسان دیندار در این عصر از تمامی این دریافت های حس به دور است و تنها بر اساس درک عقلی و تاریخی پیامبر و امامان را می شناسد و به رسالت و امامت ایشان ایمان می اورد. پیامر می فرماید:«برادران من کسانی هستند که پس از شما{اصحاب} زندگی می کنند. به من ایمان می اوردند... در حالی که مرا ندیده اند..»

بی گمان دیندار بودن در روزگار غیبت ایمان افزونتری را می طلبد چرا که ایمان به وجود پیامبر امامان معصوم و غیبت مهدی(عج) به نوبه خود ایمان به غیب است.

دینداری در روزگار غیبت نیازمند بینشی است که انسان دیندار در پرتو ان بتواند در برابر تحریف ها مسخ ها شبهه ها تردید ها تزلزل ها و سرکوفت ها از درون و بیرون حوزه دین همچنان رویگرد دینی را نگاه دارد و با هیچ یکی از این عوامل خلوص دینی و دینداری را در فکر و عمل از دست ندهد.پیامبر(ص) فرمود:«به زودی پس از شما کسانی می ایند که یک نفر از انان پاداش پنجاه نفر از شما را دارد. گفتند: ای رسول خدا! ما در جنگ بدر و احد و حنین در رکااب شما جهاد کرده ایم و درباره ما ایه نازل شده است! حضرت فرمود: زیرا اگر ان چه از ازار ها ورنج ها که بر انان می رسد بر شما اید به سان انان شکیبایی نخواهید داشت.»

پایداری بر دین در روزگار فیبت به پذیرش سختی ها و بیم ها و محرومیت ها و تنگنا های مادی خلاصه نمی شود بلکه تحمل فشار های سخت روحی و معنوی نیز بر ان ها افزوده می گردد و چنان چه دینداری با صبر و شکیبی اگاهانه توام نباشد، به تدریج نا امیدی ها روی می اورد و باور را از روح و فکر می ستاند.امام صادق(ع) می فرماید:«به تحقیق برای صاحب الامر غیبتی است کسی در ان زمان دینش را نگهدارد همچون کسی است که درخت خار قتاد را با دست بتراشد  کدام از شما قدرت دارد که خار ان درخت را به دستش نگهدارد؟».

حضرت در حدیث دیگری می فرماید:«...سوگند به خدا شکسته می شوید مانند شکسته شدن سفال؛ به درستی که سفال هرگز به صورت نخست بر نمی گردد به خدا سوگند حتما شما امتحان خواهید شد به خدا سوگند قطعا شما غربال خواهید  شد چنان که دانه تلخ از میان گندم جدا شود.» سوگند های پی در پی حضرت دلالت بر اصل امتحان و دشواری دیندای در عصر غیبت دارد.